به نقل از «الف»

لاری: همه چیز در ارتباط با واحد پول گرجستان

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۳۶۹۰

هر مسافر پیش از سفر به کشور خارجی باید جزئیات کافی درباره‌ی مسیر و محل اقامت خود را بداند. مسائل اقتصادی و موضوعات مربوط به پول هر کشور مقصد نیز از اهمیت یکسانی با آن‌ها برخوردار هستند. این موضوع درباره‌ی هزینه‌های سفر به گرجستان و پول گرجستان و البته، انتخاب تور ارزان قیمت گرجستان نیز صدق می‌کند. گرجستان، با کوه‌های شمال خود، با دریای سیاه غرب و با بیابان‌هایی که به سمت جنوب آن کشیده شده‌اند، سرانجام گام در صنعت جذب گردشگر گذاشت و موفق شد در دنیای سفر، تبدیل به مقصدی مطلوب و پرطرفدار شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کشور، محل برخورد فرهنگ‌های مختلف است و رازهای سربه‌مهر این کشور، آن را بیش از پیش برای خارجی‌ها جذاب کرده است.  اگر قصد سفر به تفلیس و بازدید از جاهای دیدنی گرجستان را دارید، بهتر است ضمن مطالعه‌ی اطلاعاتی که در کجارو درباره‌ی این کشور زیبای اروپایی جمع‌آوری کرده است، قیمت تورهای گرجستان و تورهای تفلیس را مشاهده و با سایر گزینه‌ها مقایسه کنید. آفرهای مختلف تور گرجستان همگی توسط آژانس‌های معتبر ارائه می‌شوند و از بهترین امکانات، شامل اقامت در هتل‌های چند ستاره، پرواز با بهترین ایرلاین‌ها، ترانسفر فرودگاهی و راهنمای فارسی زبان برخوردار هستند.

واحد پول گرجستان

واحد پول گرجستان لاری (GEL) نامیده می‌شود و بنا بر قانون مصوب گرجستان، همه‌ی معاملات باید با همین ارز انجام شود. در غیر این صورت، خاطیان با جریمه‌ی نقدی مواجه خواهند شد. ارزش لاری گرجستان در برابر دلار آمریکا از زمان معرفی در سال ۱۹۹۵ تقریبا ثابت باقی مانده و این روزها، نوسان چشمگیری ندارد. گرجستان تا پیش از آن از روبل روسیه در تبادلات مالی خود استفاده می‌کرد. هر لاری برابر با ۱۰۰ تتری است. اسکناس‌های لاری به‌صورت یک، دو، پنج، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ لاری و سکه‌های آن به‌صورت یک، دو، پنج، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ تتری و یک و دو لاری موجود است.

در زمان نوشتن این مقاله، هر لاری گرجستان برابر با 0٫34 دلار آمریکا و 14200٫67 ریال ایران (بنا به اعلام بانک ملی ایران) است.

بانک‌ها و صرافی‌ها؛ خودپرداز‌ها و کارت‌های اعتباری

دستگاه‌های خودپرداز در گرجستان عموما کارت‌های اعتباری مانند مسترکارت و ویزا را قبول می‌کنند و در شهرهای بزرگ و کوچک به‌وفور دیده می‌شوند. اما این دستگاه‌ها کارمزدی در حدود ۲ الی ۳ درصد دریافت می‌کنند و از دیدگاه اقتصادی، این کارمزدها، اصلا مقرون‌به‌صرفه نیستند.

بانک‌ها و صرافی‌ها به تعداد کافی در شهرهای مختلف مشغول فعالیت هستند و می‌توانید دلار، یورو یا ارزهای کشورهای همسایه‌ی گرجستان را به‌راحتی در آن‌ها صرف کنید. بانک‌ها معمولا در روزهای هفته (به‌غیر از یک شنبه‌ها) از ۹ صبح تا ۱۷ عصر باز هستند. اما، صرافی‌ها ساعات بیشتری کار می‌کنند و معمولا هر روز باز هستند.

بانک‌های بزرگ، چک‌های مسافرتی قبول می‌کنند. در برخی از هتل‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌ها، خرید با کارت‌های اعتباری شدنی است؛ اما این کار در تفلیس نسبت به سایر شهرها رواج بیشتری دارد و در شهرهای دیگر، کمتر چنین چیزی اتفاق می‌افتد. در مناطق روستایی نیز تنها باید به شکل نقدی هزینه‌ها را پرداخت کنید و البته، این موضوع را هم در خاطر داشته باشید که کرایه‌های تاکسی را فقط باید نقدی حساب کنید. پس همیشه پول نقد و به‌خصوص، پول خرد، همراه داشته باشید.

دلار، لاری یا ریال؟

تبدیل ریال ایران به سایر ارزها هنوز در گرجستان رایج نشده است و در واقع، هنوز خیلی‌ها در این کشور، ریال را نمی‌شناسند. بنابراین، بهترین است مسافران از بردن ریال با خود صرف‌نظر کنند و به‌جای آن، دلار تهیه کنند. تبدیل ارز ارزهای کمتر رایج را تنها در بانک‌های اصلی می‌توان تبدیل کرد. اما، ارزهای متداول را می‌توان در همه‌ی بانک‌ها و صرافی‌های پراکنده در سطح شهر تبدیل کرد.

صرف پول در گرجستان

با اینکه گاهی قیمت‌ها به دلار و یورو اعلام می‌شوند، اما همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، قانون گرجستان همه را ملزم کرده است که قیمت همه‌ی کالاها و خدمات را به ارز محلی بپردازند. بنابراین، تبدیل ارز به لاری گارجستان، امری اجتناب‌ناپذیر است. در گرجستان هم مانند سایر کشورهای توسعه‌یافته، مشکلی از نظر تبدیل ارز وجود ندارد. رایج‌ترین ارزهای خارجی در گرجستان عبارت هستند از دلار آمریکا، یورو و پوند و روبل. با اینکه تقریبا هر ارزی را می‌توان در بانک‌های گرجستان به لاری تبدیل کرد، اما دلار در این کشور از مقبولیت بیشتری برخوردار است. پس، مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه از دیدگاه اقتصادی برای سفر به گرجستان، آن است که دلار آمریکا به‌صورت نقدی همراه داشته باشید.

صرافی‌ها را عمدتا در نزدیکی ایستگاه‌ها مترو (شعبه‌های بانک گرجستان)، در نزدیکی هتل‌ها، فروشگاه‌ها و پاساژهای بزرگ خرید می‌توان پیدا کرد. پیشنهاد می‌شود این کار را در صرافی‌های واقع در خیابان‌های اصلی شهر و اماکن شلوغ‌تر و پر رفت‌وآمدتر انجام بدهید. خیابان کازبگی (Kazbegi Street) در منطقه‌ی سابورتالو (Saburtalo) مملو از اینگونه صرافی‌ها است. نرخ تبادل ارز در این مراکز معمولا بهتر از بانک‌ها است. خیابان‌های لسلیدزه (Leselidze St) و شاردنی (Jan Shardeni St) هم صرافی‌های زیادی دارند.

افزون بر این، اصلا توصیه نمی‌شود که پول‌های خودتان را در فرودگاه‌ها صرف کنید. درست است که فرودگاه‌ها محل قابل‌اعتمادی به‌نظر می‌رسند، اما نرخ کارمزد آن‌ها معقولانه نیست. کارمزدها بالا است و نرخ تبدیل ارز در آن‌ها تفاوت زیادی با سایر گزینه‌های در دسترس دارد. صرف نظر از محلی که برای تبدیل پول انتخاب می‌کنید، حتما گزینه‌های دیگری غیر از کارمزد یا کمیسیونی که از شما دریافت می‌کنند را هم مد نظر قرار بدهید. با اینکه بیشتر اینگونه سرویس‌ها معمولا در تبلیغات خود، ارائه‌ی خدمات بدون دریافت کارمزد را مطرح می‌کنند و مانورهای تبلیغاتی خود را حول همین موضوع انجام می‌دهند، اما منفعت واقعی آن‌ها در نرخ پایینی است که برای خرید ارزهای خارجی می‌پردازند و معمولا، خیلی از مسافران از این موضوع غافل می‌مانند.

نکاتی که بهتر است پیش از سفر به گرجستان بدانید

در حال حاضر، هیچ بانک ایرانی در گرجستان فعالیت ندارد. از اسفند سال ۱۳۹۷ و با هدف سالم‌سازی شبکه‌ی پرداخت و جلوگیری از اخلال در نظام ارزی کشور، بانک مرکزی ایران و شرکت شاپرک فعالیت همه‌ی کارتخوان‌های ایرانی را در خارج از ایران ممنوع اعلام کردند. اسکناس‌های خود را سالم نگه دارید؛ آن‌ها را تا نکنید و مراقب باشید خطی روی آن‌ها نیفتد. در غیر این صورت، خرج‌کردن آن‌ها مشکل خواهد بود. همچنین، از دریافت اسکناس‌های تاخورده و آسیب‌دیده اجتناب کنید. هیچ محدودیتی برای حمل پول نقد به گرجستان وجود ندارد. اگر مقدار آن از ۳۰ هزار لاری یا معادل آن تجاوز کرد، الزاما باید مقدار آن را در هنگام ورود به کشور اعلام کرد. اگر تصمیم دارید که علاوه‌بر تفلیس و شهرهای بزرگ، به شهرها و مناطق کوچک‌تر نیز سری بزنید، بهتر است به‌اندازه‌ی کافی پول محلی نقد همراه داشته باشید و باز هم بهتر است که برای اجتناب از مشکلات مربوط به صرف یا خورد کردن پول‌های درشت، سکه یا اسکناس‌های یک تا ده لاری به‌همراه داشته باشید. همچنین، به این نکته هم توجه کنید که نرخ تبدیل ارز در شهرهای دیگر غیر از پایتخت به‌شدت پایین است و بنابراین، برای صرفه‌جویی در هزینه‌های خود بهتر است پیش از رفتن به شهرهای دیگر، ارزهای خود را به لاری تبدیل کنید.

طراحی پول ملی گرجستان با تاکید بسیار روی میراث فرهنگی کشور انجام شده است. به‌عنوان مثال، چهره‌ی آکاکی تسرتلی، یکی از چهره‌های ادبی محبوب گرجی و از افراد برجسته و تاثیرگذار در جنبش آزادی میهنی گرجستان، روی اسکناس ۱۰ لاری نقش بسته است. اسکناس‌های ۲۰۰ لاری هم جالب هستند. آن‌ها شامل تصویری از منطقه‌ی آبخاز و نوشته‌هایی به زبان گرجی، انگلیسی و آبخازی هستند.

 

منبع :‌ ویرلن

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۳۶۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صالحی عمران: نیازمند نظر کارفرمایان صنایع در تدوین برنامه‌های درسی هستیم

ابراهیم صالحی عمران، رئیس انجمن آموزش عالی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، با بیان اینکه هر زمان صحبت از ارتباط صنعت و دانشگاه می‌شود، فقط نیاز‌های صنعت و پژوهشی و طرح‌های پژوهشی گفته می‌طرح خواهد شد؛ اظهار کرد: ارتباط ۲ سویه بین دانشگاه و صنعت ملاک است و این ارتباط نباید صرفا در بعد پژوهشی دیده شود، بلکه لازم است تا تمام کارکرد‌های دانشگاه و نسل‌های دانشگاهی در قالب تصویر جامع‌تر نمایان شوند. 

وی افزود: طبیعی است که دانشگاه را سازمانی که در خلاء عمل کند و جدای از جامعه و نیاز‌های صنعتی باشد، نمی‌بینیم. یعنی، صرف اینکه در درون خود به سر ببرد و نگاهی به تحولات گذشته، حال و آینده نداشته باشد تصور غلطی است؛ چرا که دانشگاه همیشه در خدمت جامعه و نیاز‌های جامعه است. 

صالحی عمران تصریح کرد: یکی از کارکرد‌های دانشگاه‌ها تربیت نیروی انسانی متخصص و مورد نیاز بخش‌های مختلف جامعه از جمله صنعت است، آمایش آموزش عالی باید مبتنی بر پاسخگوی نیاز‌های جامعه و منطقه‌ای باشد و تقسیم کار ملی در راستای رسیدن به توسعه متوازن را ببیند، این امر مستلزم اصطلاحات بسیار زیاد در مدل گسترش و توسعه رشته‌ها و سرفصل‌های آموزشی است. 

سرمایه گذاری کشور‌های پیشرفته روی رشته‌های فنی و علوم پایه

رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش عمده‌ای از دانشجویان کشور در تعدادی از رشته‌ها تحصیل می‌کنند که آن‌ها پاسخگوی تمام نیازها، حرفه‌ها و مشاغل آموزش عالی نیست، در سال‌های اخیر کشور‌های پیشرفته و کشور‌هایی که تجربه ارتباط صنعت و دانشگاه را داشته اند، سرمایه گذاری خاصی در رشته‌های فنی و مهندسی و علوم پایه داشته اند. 

وی گفت: کشور ما باید نظام توزیع متوازن استعداد‌ها را در راستای آموزش عالی ببیند تا استعداد‌های ایران را در بین رشته‌های مورد نیاز خاص پخش کند و روی آن سرمایه گذاری جدی انجام دهد و اسیر نیاز‌های کاذب تقاضای اجتماعی نشود. 

صالحی عمران اضافه کرد: آموزش عالی نمی‌تواند خنثی باشد و مدل گسترش خاصی برای طراحی و راه اندازی رشته‌ها در دانشگاه‌ها نداشته باشد؛ بنابراین آمایش آموزش عالی با توجه به تقسیم کار ملی می‌تواند بخش عظیم ارتباط با جامعه و صنعت حل کند، پس تربیت نیروی انسانی مرتبط با نیاز‌های صنعت امری مهم است. 

لزوم اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی

وی تاکید کرد: اصلاح مدل برنامه ریزی درسی آموزش عالی برنامه مهم دیگر است که باید تحقق شود، نیاز صنعت یعنی نیاز به شایستگی ها. دانشگاه‌ها فقط کارمندان دولتی و کادر اداری دولتی تربیت نمی‌کنند و این موضوع در گذشته تاریخ آموزش عالی ایرن بوده است، یعنی دوره تامین کادر دولت از سوی دانشگاه‌ها گذشته است. دانشگاه‌های آموزش عالی باید نیروی انسانی تمام بنگاه‌های بزرگ، متوسط و کوچک را تربیت کند. 

رئیس انجمن آموزش عالی با بیان اینکه شایستگی یعنی دانش، مهارت و نگرش مبتنی بر نیاز‌های صنعت و حرفه‌ای و شغلی؛ تاکید کرد: دوران مدل برنامه ریزی درسی مبتنی بر شایستگی با مدل برنامه ریزی درسی که تعداد محدودی از استادان در اتاق در بسته دور هم جمع می‌شوند و سرفصل تعیین می‌کنند، گذشته است. هم اکنون باید ببینیم که چقدر توانسته ایم از کارفرمایان کمک بگیریم؟ یکی از ویژگی‌های ارتباط با صنعت این است که کارفرمایان، صاحبان صنایع و بنگاه‌های صنعتی و اقتصادی کوچک، متوسط و بزرگ در کنار برنامه ریزان درسی آموزش عالی بنشینند و سرفصل‌ها و نیاز‌های شایستگی‌ها و صلاحیت‌های مورد نیاز را تشخیص دهند و یک برنامه درسی و بخشی مربوط به مهارتی تدوین کنند. 

صالحی عمران اضافه کرد: چه برنامه‌ای برای توانمندسازی اعضای هیئت علمی داریم؟ آیا وزارت علوم برنامه منسجم و دقیقی برای ایجاد شایستگی‌ها در توانمندسازی اساتید دارد؟ استادان چقدر صنعت را می‌شناسند؟ چقدر در صنعت حضور دارند؟ صنایع و معادن بسیاری از کشور‌ها با وزارتین ارتباطات تنگاتنگی دارند، شاید صنعت، معدن، بازرگانی، صاحبان صنایع و خدماتی بسیاری از کشور‌ها در کنار سیستم‌های نظام‌های آموزشی حضور دارند تا بتوانند منطقی و با توجه به نیاز برنامه ریزی کنند، برنامه توانمندسازی استادان مهم است. 

هیئت امنای دانشگاه‌ها نباید اسیر وظایف اداری باشند 

وی ادامه داد: باید نگرش جدی در سیاستگذاری کلان آموزش عالی وزارت خانه‌ها و برنامه ریزی‌های استراتژیک دانشگاه‌ها و دستورالعمل‌های هیئت امنا صورت بگیرد، نباید هیئت امنای دانشگاه‌ها اسیر وظایف اداری و مالی دانشگاه‌ها باشند بلکه لازم است ارتباط وسیع صنعت و دانشگاه را از نزدیک ببینند و برای آن برنامه‌های استراتژیک تدوین کنند. 

رئیس انجمن آموزش عالی تاکید کرد: باید یک سری اصلاحات در نظام اقتصادی و تولید دیده شود، یعنی ارتباط ۲ جانبه بین صنعت و نظام‌های آموزشی زمانی برقرار می‌شود که تحول در تولید صورت می‌گیرد. رشد اقتصادی کشور و افزایش تولید ناخالص ملی کشور مهم است و باید شرایط رشد اقتصادی و توجه به تولید ناخالص ملی از حالت رکود خارج شود. زمانی آموزش عالی و جذب نیروی انسانی می‌تواند سریع‌تر و بهتر صورت بگیرد که بخش‌های صنعت و تولید فعال و پویا باشند و به وضع موجود بسنده نکنند و تحولات را در نظر بگیرند. 

صالحی عمران افزود: ورود به ویژگی‌ها و منطق تولید متغیر و مبتنی بر نیاز‌های متغیر خیلی مهم است، سیستم تولید کشور بیشتر بر تولید انبوه مبتنی است. وقتی نظام تولید مبتنی بر نظام متغییر باشد در مقابل نظام‌های آموزشی هم وادار به تغییر و تحول خواهند شد. 

رئیس انجمن آموزش عالی ایران ادامه داد: بخش صنعت نیابد خود را بی نیاز از آموزش عالی و فضای علمی حاکم بر نظام آموزشی بداند، در اینصورت نظام سنتی در دراز مدت محکوم به شکست می‌شود؛ بنابراین تحول دو جانبه و ارتباطات سنگین بین صنعت و نظام‌های آموزشی به خصوص آموزش عالی باید وجود داشته باشد.

انتهای پیام/

نادیا عابد